Najczesciej zadawane pytania

Najczesciej zadawane pytania

Wszelkie pytania prosimy kierować tutaj

FAQ czyli najczęściej zadawane pytania 

Q: Co to jest PDIS?

A: PDIS jest metodą diagnostyczną pozwalającą wykrywać komórki nowotworowe we krwi. PDIS jest obecnie jedyną na świecie metodą diagnostyczną „in vivo” służącą do wykrywania komórek nowotworowych (zarówno pojedynczych jak i „zlepów” komórek nowotworowych czyli tzw. klasterów) krążących we krwi. Pojedyncze komórki nowotworowe wydają się nie stanowić zagrożenia dla pacjenta, jednak obecność klasterów komórek nowotworowych niesie ze sobą bardzo duże ryzyko powstawania przerzutów nowotworowych drogą krwi już we wczesnej fazie choroby nowotworowej mimo nawet małego guza pierwotnego.

Q: Czy PDIS wykrywa zawsze chorobę nowotworową?

A: Niestety nie. Tak jak badanie TK lub PET wykrywa guzy w organizmie ale nie wykrywa krążących komórek raka, tak PDIS wykrywa krążące komórki mogące dać przerzuty, ale nie wykrywa obecnych już przerzutów. To są badania uzupełniające się.

Q: Po co robić badanie PDIS skoro nie wykrywa obecnych przerzutów raka?

A: Badanie PDIS służy do oceny, czy guz pierwotny lub wtórny daje lub może dać przerzuty drogą krwi. Jeśli przed leczeniem chemioterapią wykonamy to badanie i stwierdzimy obecność klasterów we krwi, a po leczeniu tych kasterów nie będzie, to ryzyko rozsiewu jest znacząco mniejsze. To badanie pozwoli nam ocenić, czy ryzyko przerzutów jest duże lub małe.

Q: Czy wykonanie badania PDIS ma sens na początku mojej choroby nowotworowej, po leczeniu czy kiedy?

A: Badanie ma sens w sytuacji, gdy:

• leczymy raka w jego miejscowym zaawansowaniu: przed chemioterapią, aby ocenić, czy są klastery we krwi i możliwe są przerzuty, a leczenie chemioterapią ma umożliwić leczenie chirurgiczne; badanie po chemioterapii a przed leczeniem chirurgicznym - może pomóc podjąć decyzję o dalszym leczeniu;

• u pacjentów z chorobą przerzutową, po stwierdzeniu w pierwszym badaniu przed chemioterapią obecnych klasterów, kolejne badanie w trakcie chemioterapii może potwierdzić (lub zanegować) skuteczność chemioterapii i zmienić leczenie;

• w kontroli po leczeniu, gdy badania wykonywane standardowo (rezonans, tomograf, mammografia, pet-ct) nie wykrywają nawrotu raka, badanie PDIS może powiedzieć, czy choroba jest aktywna;

Q: Kiedy nie warto lub nie ma sensu wykonywać badania?

A: Badanie PDIS wykrywa komórki nowotworowe nabłonkowe. Nie udowodniono, aby wykrywanie komórek czerniaka skóry, błon śluzowych czy mięsaków było przydatne w diagnostyce tych nowotworów. Obecnie nie proponuje się chorym z tymi nowotworami badań PDIS. 

Q: Jak wygląda badanie?

A: Badanie trwa około 40-45 minut, składa się z etapu dożylnej infuzji barwnika Lipo-ICG (liposomalna postać zieleni indocyjaninowej) przez wenflon założony do żyły na przedramieniu trwającej około 20 minut a następnie właściwe badanie krwi (przez ten sam wenflon) również trwające około 20 minut. Jest to czas w którym cała obecna w krwiobiegu krew przepłynie w okolicy czujnika spektrometru.

Q: Co jest dla mnie niekorzystne / niebezpieczne w tym badaniu?

A: Potencjalne niebezpieczeństwa wynikające z badania PDIS:

1. Założenie wenflonu do żyły

2. Wykorzystanie światła laserowego

3. Podanie Lipo-ICG

Ad. 1. Założenie (wkłucie) wenflonu do żyły jest procedurą mało inwazyjną, związaną jednak z przerwaniem ciągłości skóry. U pacjenta leczonego chemioterapią często dochodzi do stanów zapalnych żył z ich następczym włóknieniem. U niektórych pacjentów proces ten jest tak nasilony, że nie uda się założyć wenflonu lub utrzymać go w żyle przez cały czas badania (żyła może „pęknąć”). Mimo dołożonych starań i zachowaniu pełnej aseptyki, przerwanie ciągłości skóry może spowodować wniknięcie do krwi lub tkanki podskórnej bakterii lub wirusów i możliwe jest wytworzenie się stanu zapalnego.

Ad. 2. Laser wykorzystywany w badaniu PDIS ma moc 10 mW i jest zakwalifikowany do klasy IIa co oznacza, że jest bezpieczny dla pacjenta i osoby wykonującej badanie, nie są niezbędne okulary ochronne ale z uwagi na fakt, że badanie odbywa się w zaciemnionym pomieszczeniu, nie zaleca się bezpośredniego patrzenia na źródło emisji lasera.

Ad. 3. Zieleń indocyjaninowa jest bezpiecznym dla człowieka barwnikiem wykorzystywanym od wielu lat w badaniach przepływu krwi np. przez naczyniówkę oka, przez serce czy wątrobę. Jednak jak każda substancja może wywoływać działania uboczne.

Q: Kiedy nie zaleca się tego badania z uwagi na inne schorzenia lub przyjmowane leki?

A: Nie zaleca się podawania Lipo-ICG w przypadku:

• znanego uczulenia na zieleń indycyjaninową, na jod lub jodynę;

• w przypadku chorób tarczycy w stanie nadczynności tarczycy;

Szczególną uwagę należy zachować u osób z:

• niewydolnością nerek

• niewydolnością wątroby

• w odstępie 2 tygodni przed i po badaniu scyntygrafii tarczycy

• u kobiet w ciąży lub karmiących piersią Lipo-ICG może wchodzić w interakcje z lekami wymienionymi niżej: leki przeciwpadaczkowe; haloperidol; morfina; metadon; nitrofurantoina; loperamid; metamizol; fenobarbital; fenylbutazon; probenecid; ryfampicyna; wodorosiarczyn sodu (E222) podawany dożylnie – nie zaleca się łączenia w/w leków z barwnikiem Lipo-ICG.

Q: Jakie są możliwe działania uboczne badania?

A: Są one praktycznie widoczne tylko z podaniem barwnika. Możliwe efekty uboczne podania Lipo-ICG: Mimo, że barwnik jest dobrze tolerowany, jak w każdej sytuacji mogą pojawić się ciężkie reakcje alergiczne (występują one bardzo rzadko, mniej niż jeden przypadek na 10 tysięcy pacjentów). Objawiać się mogą jako: - ucisk w gardle; - swędząca skóra; - poplamiona skóra; - wysypka pokrzywowa; - skurcz tętnicy wieńcowej; - obrzęk twarzy; - trudności w oddychaniu; - ucisk i / lub ból w klatce piersiowej; - szybsze bicie serca; - spadek ciśnienia krwi i duszność; - niewydolność serca (zatrzymanie akcji serca); - niepokój; - mdłości (nudności); - uczucie ciepła; - uderzenia gorąca z zaczerwienieniem skóry;

Q: Jakie jest leczenie w razie wystąpienia działań ubocznych?

A: Leczeniem z wyboru jest podanie adrenaliny lub hydrokortizonu lub leku antyhistaminowego w formie iniekcji.

Q: Choruję na cukrzycę, czy jest to przeciwwskazanie do badania?

A: Barwnik podawany jest w 100 ml 5 % glukozy. Odpowiada to przyjęciu 5 gramów glukozy. Jest to równoważne wypiciu około 50 ml popularnego napoju gazowanego słodzonego cukrem lub spożyciu 1 łyżeczki cukru. Może to spowodować niewielkie zwiększenie poziomu glukozy we krwi nieistotne zdrowotnie.

Informacje o metodzie PDIS